โคลงนิทานอีศป  เรื่อง อีกากับเหยือก
ผู้ประพันธ์  เด็กหญิงสุชาดา  อินทรคง ชั้น ม.2/3




     อีกาตัวหนึ่งหิวกระหายน้ำเป็นอันมาก มันบินไปพบเหยือกน้ำตั้งเอาไว้ เมื่อมองเข้าไปในเหยือกมีน้ำอยู่เพียงเล็กน้อย มันพยายามสอดจะงอยปากเข้าไปเพื่อจะดื่มกินเสียให้สมใจอยาก แต่ไม่ว่าพยายามเท่าใดก็ตาม ก็ไม่สามารถสอดจะงอยปากเข้าไปถึงกันเหยือกได้มันคิดจะคว่ำเหยือกให้น้ำหกออกมา แต่เหยือกน้ำมันหนักเกินไป แต่ในที่สุดมันก็เหลือบไปเห็นก้อนหินวางอยู่ใกล้ ๆ มัน จึงนำมาใส่ในเหยือกน้ำทีละก้อน จนน้ำเอ่อขึ้นมาจึงดื่มได้อย่างที่มันต้องการ           

     อีกาตัวหนึ่งนั้น        บินมา แสนไกล
มันส่งเสียงกากา            ร่ำร้อง
มันหิวกระหายหา           เห็นเหยือก ดีใจ
ครวญใคร่คิดจับจ้อง        ดื่มได้  ด้วยพยายาม                      

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า  การใช้ไหวพริบสติปัญญาและความเพียรยาม ย่อมนำพาไปสู่ความสำเร็จ