โคลงนิทานอีศปเรื่อง สุนัขจิ้งจอกกับผลองุ่น
ผู้ประพันธ์  กรองฝัน (นามปากกา)




สุนัขจิ้งจอกกับผลองุ่น กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีสุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่ง กำลังหิวโซมาก... มันกำลังจ้องมองไปที่ผลองุ่นพวงงาม บนต้นไม้ "มันช่างน่ากินซะ

จริง ๆ" เจ้าสุนัขจิ้งจอกเอ่ยขึ้นด้วยความหิว" แต่พวงองุ่นนั้นอยู่สูงเกินไป ฉันจะต้องพยายามกระโดดขึ้นไปกินองุ่นพวงนั้นให้ได้" เมื่อสุนัขจิ้งจอกคิดได้ มัน

จึงกระโดดขึ้นสูงๆ กระโดดแล้ว กระโดดอีกหลายหน แต่ก็ไม่สามารถกระโดดงับผลองุ่นพวงนั้นได้สักที เจ้าจิ้งจอกจึงคิดหาวิธีที่จะเอาผลองุ่นมากินให้ได้ในที่สุดเจ้าสุนัข จิ้งจอกก็เอ่ยขึ้นว่า "ฉันเพิ่งเห็นพวงองุ่นพวงนั้นว่ามันยังดิบและเขียวอยู่ องุ่นพวงนั้นคงจะไม่หวานเป็นแน่ เพราะว่าฉันไม่ชอบกินองุ่นดิบและมันคงจะมีรสชาติเปรี้ยวมากเลย ฉันไม่อยากจะกินองุ่นพวงนั้นแล้วหล่ะ" สุนัขจิ้งจอกก็เดินผละไปจากต้นองุ่นต้นนั้นโดยที่ไม่ได้อะไรเลย แต่เจ้าจิ้งจอกก็รู้ดีว่า ซึ่งจริง ๆ แล้ว ผลองุ่นพวงนั้นสุกและก็มีรสชาติที่หวานแน่นอน และที่เจ้าจิ้งจอกมันบอกว่าผลองุ่นนั้นทั้งดิบและมีรสชาติเปรี้ยว ก็เพราะว่าเจ้าจิ้งจอก มันกระโดดไม่ถึงผลองุ่นพวงนั้นต่างหาก มันจึงเอ่ยเพื่อไม่ให้เสียหน้า ที่ตัวมันไม่สามารถที่จะเอาพวงองุ่นพวงนั้นมากินได้ ตามที่ตนหวังจะกินจนหายหิวเชียวหละ
       
     มีหมาตัวหนึ่งนั้น          หิวโซ
ผลองุ่นสูงพวงโต              ไขว่คว้า
กระโดดไม่ถึงโม-              โหว่า มันดิบ
บอกไม่อยากเสียหน้า         ที่แท้ผิดหวัง
                                       
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า: พูดออกมาอย่างไม่อายที่ไม่อยากได้สิ่งของนั้น แต่ที่แท้ก็ไม่สามารถที่จะเอาสิ่งนั้นมาได้ต่างหาก