นิทานสำหรับเด็กเรื่อง และแล้ว..เรื่องก็เกิด
เรื่องและภาพโดย นางสาวสาวิตรี สีผุย

    ณ ดินแดนแห่งนี้ มีเพียงพวกเรา ครัวธาลัย ทุก ๆ วัน เราจะได้ยินเสียงนี้ หลังจากนั้นเราก็จะได้รับประทานอาหารอร่อย ๆ โดยความร่วมมือร่วมใจกัน ของช้อน หม้อ กระทะ และตะหลิว แห่งครัวธาลัย

    และก็เป็นเช่นนี้ทุกวัน ทุกวัน จนกระทั่งวันหนึ่งทุก ๆ คนลงความเห็นว่า อยากจะได้ผู้นำ ซึ่งเมื่อลงความเห็น เช่นนี้ ทุก ๆ คน ต่างก็เสนอข้อดีของตนเอง
      ตะหลิว :  ฉันสามารถที่จะคนอาหารในกระทะได้ และก็มีด้ามยาว
      หม้อ :  ฉันสามารถที่จะใส่อาหารได้มากมาย เมื่อต้องการทำอาหาร
      กระทะ :  ฉันก็สามารถที่จะใส่อาหารเพื่อทำอาหารประเภททอด ผัดได้
      ช้อน :  ฉันสามารถตักอาหารรับประทานได้

    และเมื่อต่างคน ต่างเห็นว่าตัวเองดี ก็ทำให้ทุกคนเริ่มไม่เข้าใจกัน และผลสุดท้ายทุกคนก็ทะเลาะกัน
    นางฟ้าแสนสวยผ่านมาเห็นเข้า จึงห้ามไม่ให้ทุกคนทะเลาะกันและก็กล่าวว่า "ผู้นำ คือ ผู้เสียสละ ไม่ใช่ผู้ที่ดีหรือเด่นกว่าใคร พวกเจ้า เคยสามัคคีปรองดองกัน แต่กลับทะเลาะเพราะอยากดีหรืออยากเด่นกว่าใคร เท่านั้นหรือ?"

   เมื่อทุกคนได้ยินดังนั้น ต่างก็หันมามองหน้ากัน โดยไม่ได้เอ่ยคำใดต่อกัน แต่ทุกกคนก็รู้สึกได้ถึงการขออภัยต่อกัน พร้อมทั้งสัญญากับนางฟ้าแสนสวยด้วยว่า "ต่อไปพวกเราครัวธาลัยจะรักกัน จะไม่ให้สิ่งใด มาทำลายมิตรภาพระหว่างเพื่อนของพวกเราได้"