มดสามัคคี
นิทานเรื่อง มดสามัคคี
ประพันธ์โดย เด็กหญิงนิสาชล สุทธิ ชั้น ม.2/1
ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีชายชราคนหนึ่งบ้านอยู่ในป่าลึก เป็นคนตระหนี่ สัตว์ใดมาขออาหารก็ไม่ให้ กินอาหารไม่เหลือเศษ ทำให้สัตว์อื่นอดตาย แต่ยังมีฝูงมดฝูงหนึ่งอยู่
วันหนึ่งพญามดเรียก ฝูงมดมาประชุมว่า "เราควรหาอาหารมากิน เพราะอาหารของพวกเราใกล้จะหมด ประชากรมดของเราก็มากมาย จึงอยากให้ช่วยกันหาอาหาร"
ฝูงมดได้เข้าไปขโมยอาหารแต่ก็ไม่สามารถนำกลับมาได้ เพราะชายชราใช้ยาฆ่าแมลงฉีดจนตาย ฝูงมดจึงได้แต่คอยหาโอกาสที่ชายชราไม่อยู่ เพื่อจะไปขโมยอาหาร
วันหนึ่งชายชราไม่อยู่บ้าน ฝูงมดจึงช่วยกันไปขโมยอาหารของชายชรา และได้อาหารมากมายเพราะชายชราทำอาหารไว้มาก เพื่อที่จะกลับมากินอาหารของตน
เมื่อชายชรากลับมาพบว่าอาหารของตนที่เตรียมไว้หายไปหมด จึงโกรธมากและคิดว่ามดแน่ที่ขโมยอาหารของตน
ชายชราไปหาฝูงมดแล้วด่าพวกมดว่า "พวกเจ้ามาขโมยอาหารของข้าทำไม" มดจึงตอบว่า "ก็พวกข้ามีจำนวนมากและอาหารก็ไม่พอกินเพราะเจ้าเป็นคนตะหนี่ไงล่ะ"
ชายชราจึงฉีดยาฆ่ามดแต่ก็ไม่สามารถทำลายฝูงมดได้ เพราะมีมดมากมายหลายพันตัว พญามดจึงรวมพลังกันแล้วก็รุมกันชายชรา จนชายชราไม่กล้ามาอีก
ฝูงมดจึงอยู่กันอย่างมีความสุขเพราะชายชราไม่มายุ่งอีกเลย
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ความสามัคคีพาชีวิตที่ดีมาหาเรา
|
|